Η ιστορία ενός μικρού αγοριού που μεγάλωσε με τον πατέρα του, το μοναδικό γονιό που ευτύχησε να γνωρίσει, σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της βόρειας Σκωτίας. Τα όμορφα παιδικά του χρόνια διακόπτονται από τον αιφνίδιο θάνατο του πολυαγαπημένου του πατέρα. Έναν χαμό που δε μπόρεσε ποτέ του να ξεπεράσει και που τον σημάδεψε για πάντα. Σαν μεγάλωσε ζει και εργάζεται απομονωμένος σε ένα μικρό ορεινό χωριό.
Μοναδική του αγάπη, τα άστρα και το άγνωστο. Από όταν ήταν μικρό παιδί ακόμη τον γοήτευαν ο ουρανός με τα άστρα. Σαν μεγάλωσε σπούδασε αστροφυσική και έπιασε δουλειά στο παλαιό αστεροσκοπείο «Ροθ» της βορειοανατολικής Σκωτίας. Όλα θα αλλάξουν μια μέρα, όταν με τους συναδέλφους του στο αστεροσκοπείο θα ανακαλύψουν ένα άγνωστο σήμα από το υπερπέραν. Παρά τις συνεχείς προσπάθειες τους δεν είναι σε θέση να ανακαλύψουν από που προέρχεται το σήμα που κατέγραψαν, αν προέρχεται από το διάστημα ή από κάποια άλλη πηγή πάνω στη γη. Αν πρόκειται για έναν άγνωστο “πολιτισμό” που στέλνει επαναλαμβανόμενα σήματα επικοινωνίας στο διάστημα. Παίρνει την απόφαση να ερευνήσει το σήμα πριν αυτό χαθεί για πάντα και επισκέπτεται ένα μικρό ορεινό χωρίο στην νοτιοανατολική Ουαλία, στο σημείο που πιστεύεται πως το σήμα έφτασε για πρώτη φορά πάνω στη γη. Φτάνει στο ορεινό χωρίο και εξερευνά όλη τη γύρω περιοχή, ψάχνει για βάσεις ή κεραίες με σκοπό να αποκλείσει την πιθανότητα κάποια τεχνητή πηγή πάνω στη γη να έχει παρεμβάλει το σήμα τους. Δεν ανακαλύπτει τίποτα και αποφασίζει να φύγει ώσπου περνάει μέσα από μια πύλη και εντελώς ξαφνικά βρίσκεται σε ένα άλλο κόσμο, ένα κόσμο τόσο διαφορετικό μα ταυτόχρονα τόσο όμοιο με τον δικό μας.
Όλα εδώ μοιάζουν ίδια, μα τα χρώματα είναι παντελώς διαφορετικά, τα δάση είναι τώρα μπλε, ο ουρανός από άκρη σε άκρη καταπράσινος, ο ήλιος ένα φανταχτερό μπλε, το έδαφος κάτω από τα πόδια του πορτοκαλί, όλα μοιάζουν να είναι βγαλμένα μέσα από τα παραμύθια. Κοιτάζει το ρολόι του, οι δείκτες του κινούνται ανάποδα, ο χρόνος μοιάζει να γυρίζει πίσω. Συναντά ένα κίτρινο τρένο, πάνω στο τρένο ξεκινάει τη περιήγηση του στον εξωτικό αυτό κόσμο, συναντά πόλεις και χωριά, όπου όλα τα χρώματα είναι παρδαλά ακόμη και τα ρούχα των ανθρώπων και τα ζωντανά έχουν εδώ παράξενα χρώματα, οι αγελάδες είναι ροζ, τα περιστέρια και τα πουλιά κόκκινα. Μα και τα κτήρια είναι αλλόκοτα, στρογγυλά, άλλα οβάλ και πολύχρωμα, οι κάτοικοι αυτού του κόσμου φαίνεται πως είχαν κατακτήσει τον κύκλο για τα καλά. Στo ταξίδι του πάνω στο κίτρινο τρένο πέφτει πάνω σε έναν νεαρό κύριο που του έκανε μεγάλη εντύπωση, κάπου τον είχε ξαναδεί μα που και πως δεν μπορεί να θυμηθεί.
Ξαφνικά, το ταξίδι του τελειώνει απότομα και βρίσκεται και πάλι πίσω στο κόσμο μας, μα δεν έχουν περάσει παρά μόλις λίγα δευτερόλεπτα. Αρχίζει να αναρωτιέται μήπως ονειρεύεται, μήπως όλα είναι μια οφθαλμαπάτη. Δεν μπορεί να πιστέψει πως έχει ανακαλύψει έναν εξωγήινο κόσμο, δεν ξέρει αν ονειρεύεται, αν έχει χάσει τα λογικά του. Σκοπεύει να τα εξιστορήσει όλα στη Λάιλα, την αγαπημένη του από το σχολείο μα σταματά την τελευταία μόλις στιγμή, δε θέλει να παρεξηγηθεί, δεν έχει αποδείξεις στο κάτω κάτω. Αποφασίζει να επισκεφτεί για μία τελευταία φορά τον εξωγήινο τόπο με μια φωτογραφική κάμερα στα χέρια του αυτή τη φορά, σκοπεύει να καταγράψει τα πάντα…. να φέρει πίσω όσες περισσότερες φωτογραφίες μπορεί. Πίσω στον φανταστικό κόσμο και το κίτρινο τρένο συναντά και πάλι …
